Pozitivist felsefe görüşünün kurucusu Fransız filozof Auguste Comte'dur
(1798-1857). Comte, felsefeyi metafizik yapısından kurtarmak istemiştir.
19.
yüzyılda bilimlerin, özellikle pozitif doğa bilimlerinin gelişmesi
felsefeyi de etkilemiştir. A.Comte, felsefeyi de pozitifleştirmek
istemiştir. Pozitif felsefe görüşünde bilgi duyularımızın bize
kazandırdığı olayların, görünenlerin (fenomen) bilgisidir. Bu bilgi,
değişmeyen, mutlak olan bir öz bilgisi olamaz. Olayların ve bunların
ardardalığı ve benzerliğinin bilgisidir.
A.Comte'a göre yaşanan
çağ, bilim çağıdır. İnsan düşüncesi, bu çağa üç aşamadan geçerek
gelmiştir. Comte, bu gelişimi şöyle açıklar:
Teolojik Düşünce Dönemi
Dinsel
düşünce dönemidir. Her şey kutsal fikrine göre yorumlanmıştır. Fetişizm
(putçuluk), Politeizm (çok tanrıcılık), Monoteizm (tektanrıcılık)
dönemleri yaşanmıştır.
Metafizik Düşünme Dönemi
Bu dönemde nesnel gerçekliğin özünde gizli güçler aranmıştır.
Pozitif Düşünme Dönemi
Bu
dönem, bilim anlayışının oluştuğu dönemdir. Doğanın kendine göre
yasaları vardır. Bilgi, bu yasalara göre oluşur ve bilgi ancak
olayların bilgisidir. Böyle bir anlayışın oluştuğu dönemde felsefe de
bilimler gibi pozitif olmak zorundadır.