Faik Ali Ozansoy:
Süleyman Nazif in kardeşidir. İlk şiirlerini mülkiyede iken yazmaya başlayan Faik Ali Ozansoy bu eserlerini o zaman yeni kurulmuş bulunan Servet-i Fünûn topluluğuna gönderip bu dergide yayınlattı. Şiirlerinde hep göklerin derinlik ve yüceliğinden, füsun dolu sırlarından söz ediyordu. Bu tarz şiirlerinde Hamit in etkisi ve izleri de vardır. Bu nedenle kendisini “ikinci Hamit” olarak ta nitelendirirler. Eserlerinde duygu ve hayale, bilinmeyip de belli belirsiz sezilen ruh, ürperti ve sezgilerine geniş yer ayırırdı. Kadın, aşk ve tabiat motifleri şiirlerinin hemen hiç değişmeyen temalarıdır. Şair dil ve anlatım konusunda-belli bir oranda- kendisini yenilemesini bildiği için son eserleri duru bir özellik taşımaktadır. Faik Ali bir kaç manzum tiyatro denemesi yapmış olmakla birlikte bunlar onun en zayıf eserleri arasında yer almaktadır.
Eserleri: Fâni Teselliler; Temasil; Elhan-ı Vatan; Mithat Paşa Payitahtahtın Kapısında(Vatan ve özgürlük konusunda tiyatro);Nedim Lale Devri(tarihi tiyatro).